علاعم ظهور امام عصر(ع)

از امام حسن مجتبی علیه‌السلام روایت شده است که فرمودند: مردی چهارشانه، گندمگون و صورتش کوسه است (یا دندان‌های ناقص دارد)، به نام شعیب بن صالح، از اهالی ری که تحت پوشش بنی تمیم است، خروج می‌کند. چهار هزار نفر که لباس‌هایشان سفید و پرچم‌هایشان سیاه است، او را همراهی می کنند. او مقدمه ظهور مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف است و کسی را ملاقات نمی‌کند مگر آن‌که او را می‌کشد.

* منابع:

این روایت را نعیم بن حماد مروزی که از محدثین قرن سوم و ظاهرا از علمای عامه است (در کتاب الفتن، ص ۱۸۸) بیان کرده و سید بن طاووس نیز (در کتاب الملاحم و الفتن، ص ۱۱۹)، از نعیم بن حماد روایت می‌کند. این حدیث در بحار الانوار موجود نیست و شاید علت آن عامی بودن نعیم بن حماد باشد.

* بررسی سندی:

نعیم بن حماد این حدیث را از عبدالله بن اسماعیل بصری و او از پدرش و او از امام حسن مجتبی علیه‌السلام روایت می‌کند.

عبدالله بن اسماعیل بصری و  پدرش، هر دو مجهول اند، لذا این حدیث نیز اعتبار لازم را ندارد.

* توضیحات:

۱- خروج شخصی به نام شعیب بن صالح یا صالح بن شعیب که معلوم نیست آیا اسم او ست یا کنیه و . . . بر اساس سایر روایات تقریبا مورد قبول است.

۲- ظاهرا شعیب بن صالح ایرانی است اما این‌که اهل ری باشد، مشخص نیست.

۳- سایر مطالب حدیث نیز با توجه به ضعف آن قابل قبول نیست مگر آن‌که در روایتی دیگر که مقبول السند است، بیان شده باشد.